قطره سیپلکس (سیپروفلوکساسین) برای درمان عفونتهای چشمی مانند ورم ملتحمه باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو همچنین برای درمان زخم‌های قرنیه چشم تجویز میشود. سیپروفلوکساسین جزو دسته‌ای از داروها به نام آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون است که با از بین بردن باکتریهای عامل عفونت، به درمان ورم ملتحمه کمک میکند.
این دارو تنها با تجویز پزشک در دسترس قرار می‌گیرد.
این محصول به صورت‌های دارویی زیر موجود است:
- محلول چشمی
- پماد چشمی
بیشتر بخوانید:
داروی کلرامفنیکل : آنتیبیوتیک قوی برای مبارزه با عفونت‌ها
آشنایی با فلوکورت(فلورومتولون) : قطره محبوب برای درمان التهابات چشمی
نکات پیش از استفاده قطره سیپلکس
در تصمیم‌گیری برای مصرف هر دارویی، باید خطرات احتمالی آن در برابر فوایدش ارزیابی شود. این تصمیم باید با مشورت پزشک اتخاذ گردد. برای مصرف این دارو موارد زیر باید در نظر گرفته شود:
آلرژی
در صورتی که سابقه واکنش‌های غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا داروهای دیگر دارید، لازم است پزشک خود را مطلع کنید. همچنین اگر به غذاها، رنگ‌ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید، باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. برای داروهای بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات محصول را به دقت مطالعه کنید.
اطفال
مطالعات انجام‌شده تا کنون مشکلی خاص در رابطه با مصرف قطره چشمی سیپروفلوکساسین در کودکان نشان نداده است که اثربخشی آن را در کودکان محدود کند. با این حال، مصرف پماد چشمی سیپروفلوکساسین برای کودکان زیر دو سال توصیه نمی‌شود.
سالمندان
مطالعات موجود تا کنون نشان داده‌اند که هیچ مشکل خاصی در مصرف این دارو در سالمندان وجود ندارد که اثربخشی آن را در افراد مسن محدود کند.
شیردهی
هیچ مطالعه کافی در خصوص ایمنی مصرف این دارو در دوران شیردهی برای تعیین خطرات احتمالی برای نوزاد وجود ندارد. قبل از استفاده از این دارو در دوران شیردهی، لازم است که فواید احتمالی آن در برابر خطرات ممکن برای شیرخوار مورد بررسی قرار گیرد.
تداخلات دارویی قطره سیپلکس
اگرچه برخی داروها باید از مصرف همزمان با دیگر داروها خودداری شود، در مواردی دیگر ممکن است دو داروی مختلف به طور همزمان تجویز شوند، حتی اگر احتمال بروز تداخل وجود داشته باشد. در چنین شرایطی، پزشک شما ممکن است دوز داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را برای جلوگیری از بروز مشکلات بهداشتی انجام دهد. بنابراین، هنگام استفاده از این دارو، ضروری است که پزشک یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما از مصرف داروهای زیر آگاه باشد. تعاملات دارویی که در اینجا ذکر شده‌اند بر اساس اهمیت بالقوه‌شان انتخاب شده‌اند و ممکن است شامل تمام تداخلات نباشند.
استفاده از این دارو همراه با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی‌شود. پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که از این دارو برای شما استفاده نکند یا برخی از داروهای دیگری که مصرف می‌کنید را تغییر دهد:
- آگوملاتین
- بپریدیل
- سیزاپراید
- دروندرون
- فزولینتانت
- فلیبانسرین
- لووکتوکنازول
- لومیتاپید
- مزوریدازین
- پیموزاید
- پیپراکین
- ساکویناویر
- اسپارفلوکساسین
- ترفنادین
- تیوریدازین
- تیزانیدین
- زیپراسیدون
سایر تعاملات
برخی داروها نباید همراه با غذا یا برخی انواع خاصی از غذاها مصرف شوند یا باید مصرف آن‌ها در زمان خاصی محدود شود، چرا که ممکن است تداخلات دارویی ایجاد کنند. همچنین، مصرف الکل یا تنباکو در کنار بعضی داروها می‌تواند منجر به بروز تداخلات گردد. تعاملات دارویی ذکر شده در اینجا بر اساس اهمیت بالقوه آن‌ها انتخاب شده‌اند و ممکن است تمامی تداخلات ممکن را شامل نشوند.
استفاده از این دارو همراه با هر یک از موارد زیر می‌تواند خطر بروز برخی عوارض جانبی را افزایش دهد، اما در برخی موارد ممکن است اجتناب‌ناپذیر باشد. در چنین شرایطی، پزشک شما ممکن است دوز دارو را تغییر دهد یا تعداد دفعات مصرف آن را تنظیم کند. همچنین، دستورالعمل‌هایی خاص در مورد مصرف غذا، الکل یا تنباکو برای شما ارائه خواهد داد.
- کافئین
نحوه مصرف
پزشک شما میزان و دفعات مصرف این دارو را مشخص خواهد کرد. از مصرف بیش از اندازه دارو یا استفاده از آن به مقدار بیشتر از میزان تجویز شده توسط پزشک خودداری کنید. این دارو برای استفاده طولانی‌مدت مناسب نیست.
برای استفاده از پماد چشم:
ابتدا دستان خود را به دقت بشویید. سرتان را کمی به عقب خم کرده و با انگشت خود به آرامی بر پوست زیر پلک پایین فشار آورید تا فضایی ایجاد شود. پلک پایین را از چشم دور کنید. یک نوار نازک از پماد را در این فضا قرار دهید. معمولاً نوار ½ اینچی از پماد کافی است، مگر اینکه پزشک مقدار متفاوتی را تجویز کرده باشد. پس از آن پلک را رها کرده و چشم‌ها را به آرامی ببندید. برای مدت ۱ تا ۲ دقیقه چشم‌ها را بسته نگه دارید تا دارو با عفونت تماس پیدا کند. برای جلوگیری از آلودگی دارو، نوک اپلیکاتور را از هر سطحی (از جمله چشم) دور نگه دارید. پس از استفاده از پماد، نوک لوله پماد را با دستمال تمیز پاک کرده و لوله را به خوبی ببندید.
برای استفاده از قطره چشم:
ابتدا دستان خود را بشویید. سپس سر را به عقب متمایل کرده و پلک پایینی را از چشم دور کنید تا فضایی شبیه به کیسه ایجاد شود. دارو را داخل این فضای ایجاد شده بریزید و سپس چشم‌ها را به آرامی ببندید. از تکان دادن پلک‌ها خودداری کنید. برای ۱ تا ۲ دقیقه چشم‌ها را بسته نگه دارید تا دارو با عفونت تماس برقرار کند. اگر به نظر می‌رسد که قطره دارو به درستی وارد چشم نشده، دستورالعمل‌ها را با یک قطره دیگر تکرار کنید. برای جلوگیری از آلودگی دارو، نوک اپلیکاتور را از هر سطحی (از جمله چشم) دور نگه دارید. همچنین درب بطری را محکم بسته نگه دارید.
برای درمان کامل عفونت چشم، مصرف دارو را به مدت توصیه‌شده ادامه دهید، حتی اگر علائم شما بهبود یافته و احساس بهتری پیدا کرده‌اید. هیچ دوزی را از دست ندهید.
اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، قبل از استفاده از دارو آن‌ها را بردارید.
دوز دارو
دوز این دارو بسته به وضعیت هر بیمار متفاوت است. دستورالعملهای پزشک یا دستورالعملهای روی برچسب دارو را دنبال کنید. اطلاعات زیر دوزهای معمول این دارو را نشان میدهد. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید مگر اینکه پزشک شما دستور دهد.
مقدار دارویی که مصرف می‌کنید به نوع و قدرت دارو بستگی دارد. علاوه بر این، تعداد دوزهایی که در روز مصرف می‌کنید، زمان‌های فاصله میان دوزها و مدت زمان مصرف دارو به مشکل پزشکی که دارو برای آن تجویز شده است بستگی دارد.
برای فرم پماد چشمی: برای درمان ملتحمه باکتریایی: بزرگسالان و کودکان ۲ سال به بالا: در دو روز اول، ۳ بار در روز یک نوار ½ اینچی از پماد چشمی در هر چشم بزنید، سپس در ۵ روز بعدی، ۲ بار در روز هر چشم یک نوار ½ اینچی از پماد بزنید. نوزادان و کودکان زیر ۲ سال: دوز و نحوه مصرف باید توسط پزشک تعیین شود.
برای فرم محلول چشمی: برای درمان ملتحمه باکتریایی: بزرگسالان و کودکان: ۱ یا ۲ قطره را هر ۲ ساعت در طول روز به مدت ۲ روز در چشم آسیب دیده بچکانید. سپس، ۱ یا ۲ قطره در چشم آسیب دیده هر ۴ ساعت در طول ۵ روز آینده بریزید.
برای درمان زخم قرنیه: بزرگسالان و کودکان: روز اول: در ۶ ساعت اول هر ۱۵ دقیقه ۲ قطره در چشم آسیب دیده بریزید و در باقی ساعات روز، هر ۳۰ دقیقه ۲ قطره در چشم آسیب دیده بچکانید. روز دوم: هر ساعت ۲ قطره در چشم آسیب دیده بریزید. روزهای ۳ تا ۱۴: هر ۴ ساعت ۲ قطره در چشم آسیب دیده بچکانید.
دوره فراموش شده
اگر یک نوبت از دارو را فراموش کردید، فوراً آن را مصرف کنید. با این حال، اگر نزدیک به زمان دوز بعدی است، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید و به برنامه معمول دوز خود بازگردید.
نگهداری دارو
دارو را در یخچال نگهداری کنید. از یخ‌زدن دارو خودداری کنید.
دارو را دور از دسترس کودکان نگهدارید.
داروهای منقضی‌شده یا داروهایی که دیگر نیازی به استفاده از آن‌ها ندارید را نگه ندارید.
از پزشک یا متخصص بهداشت خود بخواهید تا شما را راهنمایی کند که داروهایی که دیگر به آن‌ها نیازی ندارید چگونه دور بریزید.
موارد احتیاط قطره سیپلکس
در صورتی که عفونت چشم شما یا فرزندتان طی چند روز بهبود نیافت یا بدتر شد، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است باعث بروز واکنش‌های آلرژیک شدید، از جمله آنافیلاکسی، شود. آنافیلاکسی ممکن است تهدیدی برای زندگی باشد و نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. در صورت بروز بثورات پوستی، خارش، قرمزی یا تورم اطراف چشم یا پلک، مشکلات تنفسی، دشواری در بلع یا هر نوع تورم در دست‌ها، صورت یا دهان، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
این دارو ممکن است موجب حساسیت بیشتر چشم‌ها به نور شود. استفاده از عینک آفتابی و اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور شدید می‌تواند به کاهش این ناراحتی کمک کند.
از مصرف سایر داروها بدون مشورت با پزشک خود خودداری کنید. این شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه (OTC) و همچنین مکمل‌های گیاهی یا ویتامینی است.
عوارض جانبی قطره سیپلکس
تمامی داروها ممکن است علاوه بر اثرات مثبت خود، عوارض جانبی نیز داشته باشند. اگرچه این عوارض جانبی همیشه رخ نمی‌دهند، در صورت بروز برخی از آن‌ها ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی باشد.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر، فوراً با پزشک خود مشورت کنید:
عوارض نادر:
- تاری دید یا تغییرات دیگر در بینایی
- درد چشم
- تحریک شدید یا قرمزی چشم
- حالت تهوع
- بثورات پوستی، کهیر یا خارش
برخی از عوارض جانبی ممکن است بدون نیاز به مراقبت پزشکی برطرف شوند. این عوارض ممکن است در طول درمان از بین بروند زیرا بدن شما به دارو عادت میکند. همچنین، پزشک شما ممکن است روش‌هایی برای پیشگیری یا کاهش این عوارض به شما پیشنهاد دهد. در صورتی که هر یک از عوارض جانبی زیر ادامه پیدا کرد یا آزاردهنده شد، یا در صورت داشتن سوال، با پزشک خود مشورت کنید:
عوارض رایج تر:
- سوزش یا سایر ناراحتی‌های چشم
- وجود پوسته یا کریستال در گوشه چشم
کمتر رایج:
- طعم بد پس از مصرف دارو در چشم
- احساس وجود جسمی در چشم
- خارش چشم
- قرمزی پوشش پلک‌ها
نادرتر:
- مشکلات دید در شب
- خشکی چشم
- افزایش حساسیت چشم به نور
- تورم پلک‌ها
- اشک ریختن چشم
ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در برخی بیماران مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است. در صورت بروز عوارض دیگری، با پزشک خود مشورت کنید.
سوالات متداول
قطره سیپلکس چشمی برای چیست؟
قطره سیپلکس چشمی یک داروی آنتیبیوتیک است که برای درمان عفونتهای باکتریایی چشم مانند ملتحمه استفاده میشود. این قطره کمک میکند تا عفونتهای چشم درمان شده و علائم آن کاهش یابد.
قطره سیپلکس برای چشم بزرگسالان چه کاربردی دارد؟
قطره سیپلکس برای چشم بزرگسالان به منظور درمان عفونتهای باکتریایی چشم مانند ملتحمه یا التهاب ملتحمه تجویز میشود. این دارو به مبارزه با عفونتهای چشم کمک میکند و معمولاً به مدت چند روز برای بهبودی کامل استفاده میشود.
مقدار مصرف قطره سیپلکس برای گوش چقدر است؟
مقدار مصرف قطره سیپلکس برای گوش بستگی به شدت عفونت دارد. معمولاً برای درمان عفونت گوش، قطره سیپلکس در روز ۳ تا ۴ بار به میزان چند قطره در گوش آسیب دیده استفاده میشود. بهتر است طبق دستورات پزشک خود عمل کنید.
قطره سیپلکس برای چشم کودک چگونه استفاده میشود؟
قطره سیپلکس برای چشم کودک بهطور مشابه با بزرگسالان برای درمان عفونتهای چشم استفاده میشود. معمولاً پزشک کودک شما دوز مناسب را تجویز کرده و دستورالعملهای مصرف را برای شما توضیح میدهد. باید دقت کنید که بهطور دقیق دوز مورد نظر را رعایت کنید.
آیا استفاده از قطره سیپلکس برای گوش عوارضی دارد؟
بله، قطره سیپلکس برای گوش ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. برخی از عوارض ممکن شامل سوزش یا درد موقت در گوش، التهاب یا خارش در ناحیه استفاده شده است. در صورت بروز هرگونه علائم غیرمعمول، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
قطره چشمی سیپلکس برای چیست؟
قطره چشمی سیپلکس برای درمان عفونتهای باکتریایی چشم مانند ملتحمه و التهاب ملتحمه استفاده میشود. این قطره به از بین بردن باکتریهای مسبب عفونت کمک کرده و باعث کاهش علائم مانند قرمزی، درد و تورم چشم میشود.
