متیل پردنیزولون دارویی است که برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌هایی که با التهاب یا واکنش بیش‌فعال سیستم ایمنی مرتبط هستند، استفاده می‌شود. این دارو در بیمارستان یا کلینیک، توسط کادر درمانی به صورت تزریقی یا انفوزیون تجویز می‌شود.
بیشتر بخوانید:
آمپول تریام هگزال (تریامسینولون) : عوارض جانبی و نکات مهم مصرف
خلاصه متن
| عنوان | توضیحات |
|---|---|
| موارد مصرف | آسم، واکنش‌های آلرژیک، آرتریت، بیماری‌های التهابی روده، اختلالات خونی |
| مکانیسم اثر | کاهش التهاب، مهار واکنش‌های سیستم ایمنی، جایگزینی هورمون کورتیزول |
| نکات مهم پیش از مصرف | اطلاع‌رسانی درباره سوابق پزشکی به پزشک، شرایطی مانند دیابت، فشار خون بالا، عفونت‌های ویروسی |
| نحوه مصرف | تزریق داخل وریدی یا عضلانی توسط کادر درمانی |
| عوارض جانبی | مشکلات تنفسی، تغییرات خلقی، افزایش قند خون، واکنش‌های آلرژیک |
| احتیاطات | عدم اشتراک‌گذاری دارو، کنترل سلامت در طول دوره مصرف |
| تداخلات دارویی | تداخل با داروهایی مانند آلفاسپت، واکسن‌های ویروسی، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی |
| عوارض جانبی شدید | بثورات پوستی، افزایش قند خون، علائم عفونت، خونریزی معده |
موارد مصرف متیل پردنیزولون
این دارو برای درمان بیماری‌هایی نظیر آسم، واکنش‌های آلرژیک، آرتریت، بیماری‌های التهابی روده، مشکلات غدد فوق کلیوی و اختلالات خونی یا مغز استخوان کاربرد دارد. مکانیسم اثر آن شامل کاهش التهاب، مهار واکنش‌های بیش‌فعال سیستم ایمنی و در برخی موارد جایگزینی هورمون کورتیزول در بدن است. کورتیزول نقش مهمی در واکنش بدن به استرس، بیماری‌ها و آسیب‌ها دارد. این دارو در گروه استروئیدها طبقه‌بندی می‌شود.
نکات مهم پیش از مصرف متیل پردنیزولون
پیش از استفاده از متیل پردنیزولون، ضروری است که پزشک را از سوابق پزشکی خود آگاه سازید، به‌ویژه در صورت داشتن شرایط زیر:
- سندرم کوشینگ
- مشکلات بینایی یا بیماری‌های چشمی
- دیابت
- گلوکوم
- بیماری قلبی یا فشار خون بالا
- عفونت‌های ویروسی مانند آبله‌مرغان و تبخال
- بیماری‌های کبدی
- مشکلات روانی
- میاستنی گراویس
- پوکی استخوان
- سابقه دریافت واکسن در گذشته یا برنامه‌ریزی برای واکسیناسیون
- تشنج
- مشکلات گوارشی و بیماری‌های معده یا روده
- اختلالات تیروئیدی
- حساسیت به لاکتوز، متیل پردنیزولون، سایر داروها، مواد غذایی، رنگ‌ها یا نگهدارنده‌ها
- بارداری، برنامه‌ریزی برای بارداری یا شیردهی
نحوه مصرف آمپول methylprednisolone
این دارو از طریق تزریق داخل وریدی یا عضلانی و تحت نظارت کادر درمانی در بیمارستان یا کلینیک تجویز می‌شود. استفاده از متیل پردنیزولون در کودکان نیازمند مشورت با پزشک متخصص است.
در سایت drugs.com گفته شده:
به انگلیسی :
Methylprednisolone can cause a range of side effects. To mitigate these, it is important to follow the prescribed dosage and informing your healthcare provider about any existing health conditions. It is also recommended to monitor blood sugar levels regularly if you have diabetes, as the medication can impact glucose control. Keeping hydrated and maintaining a balanced diet can also help alleviate some mild side effects. In case of severe reactions such as difficulty breathing, severe dizziness, or mood changes, immediate medical attention should be sought.به فارسی :
متیل پردنیزولون میتواند طیف وسیعی از عوارض جانبی ایجاد کند. برای کاهش این عوارض، پیروی از دوز تجویز شده و اطلاع‌رسانی به پزشک درباره هرگونه بیماری زمینه‌ای ضروری است. همچنین، در صورت ابتلا به دیابت، توصیه می‌شود سطح قند خون به‌طور منظم کنترل شود، زیرا این دارو میتواند بر تنظیم گلوکز تأثیر بگذارد. مصرف کافی آب و داشتن یک رژیم غذایی متعادل نیز میتواند به کاهش برخی از عوارض جانبی خفیف کمک کند. در صورت بروز واکنش‌های شدید مانند مشکل در تنفس، سرگیجه شدید یا تغییرات خلقی، باید فوراً به پزشک مراجعه شود.
اقدامات لازم در صورت مصرف بیش از حد
در صورت مصرف بیش از حد، باید فوراً با مرکز کنترل مسمومیت یا اورژانس تماس بگیرید.
احتیاطات لازم
این دارو برای مصرف شخصی شما تجویز شده است؛ از به اشتراک گذاشتن آن با دیگران خودداری کنید.
فراموشی یک دوز
از آنجا که این دارو در مراکز درمانی تزریق می‌شود، جای نگرانی برای فراموشی دوز وجود ندارد.
تداخلات دارویی
برخی از داروها ممکن است با متیل پردنیزولون تداخل داشته باشند، از جمله:
- آلفاسپت
- اکیناسه
- آیوپامیدول
- واکسن‌های حاوی ویروس زنده
- متیراپون
- میفپریستون
همچنین، داروهای زیر ممکن است تأثیر متیل پردنیزولون را تحت تأثیر قرار دهند:
- آمفوتریسین B
- آسپرین و داروهای مشابه
- برخی آنتی‌بیوتیک‌ها مانند اریترومایسین، کلاریترومایسین و ترولئاندومایسین
- داروهای مخصوص دیابت
- داروهای ضد قارچ مانند کتوکونازول
- داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی‌توئین
- داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین
- سیکلوسپورین
- دیگوکسین
- دیورتیک‌ها
- هورمون‌های زنانه مانند استروژن و قرص‌های ضد بارداری
- ایزونیازید
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن
- داروهای درمانی برای میاستنی گراویس
- ریفامپین
- واکسن‌ها
نکته مهم:
این فهرست شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست. لازم است پزشک را از تمام داروها، مکمل‌ها و گیاهان دارویی که مصرف می‌کنید، مطلع سازید. همچنین، اگر سیگار می‌کشید، مشروبات الکلی مصرف می‌کنید یا از مواد مخدر استفاده می‌کنید، حتماً پزشک را در جریان بگذارید، زیرا این موارد می‌توانند با اثرات دارو تداخل داشته باشند.
نکات مهم در هنگام استفاده از این دارو
در صورتی که علائم شما بهبود نیافت یا شدت پیدا کرد، حتماً پزشک یا تیم درمانی خود را مطلع کنید. از قطع ناگهانی مصرف دارو خودداری کنید، مگر اینکه پزشک توصیه کرده باشد، زیرا ممکن است باعث واکنش‌های شدید شود. مقدار و نحوه مصرف این دارو باید دقیقاً مطابق با دستور پزشک باشد.
در طول دوره مصرف، وضعیت سلامت شما به طور دقیق تحت نظر قرار خواهد گرفت.
احتیاطات لازم هنگام مصرف دارو
- این دارو ممکن است خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. در صورتی که در تماس با افراد مبتلا به بیماری‌های مسری مانند سرخک یا آبله‌مرغان قرار گرفته‌اید یا زخم‌ها و تاول‌هایی دارید که به‌خوبی ترمیم نمی‌شوند، به پزشک اطلاع دهید.
- مصرف این دارو میتواند باعث افزایش سطح قند خون شود. در صورت ابتلا به دیابت، با پزشک خود در مورد لزوم تغییر رژیم غذایی یا داروهای مصرفی مشورت کنید.
- هرگونه تغییر در بینایی را فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
- استفاده طولانی‌مدت از این دارو ممکن است موجب کاهش توده استخوانی شود. در این خصوص با پزشک مشورت کنید تا اقدامات لازم برای حفظ سلامت استخوان‌های شما انجام شود.
عوارض جانبی احتمالی
عوارضی که نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارند:
- واکنش‌های آلرژیک: بروز بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم در صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- علائم سندرم کوشینگ: افزایش چربی در ناحیه شکم، قسمت فوقانی پشت، گردن یا صورت، ایجاد ترک‌های پوستی صورتی یا بنفش، نازک شدن و شکننده شدن پوست که به‌راحتی کبود می‌شود، رشد غیرمنتظره مو
- افزایش قند خون (هیپرگلیسمی): تشنگی شدید، افزایش دفع ادرار، ضعف، خستگی غیرمعمول، تاری دید
- افزایش فشار خون
- علائم عفونت: تب، لرز، سرفه، گلودرد، زخم‌های بهبودیافته، درد یا مشکلات هنگام دفع ادرار، احساس ناخوشی عمومی
- کاهش عملکرد غدد فوق کلیوی: حالت تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، ضعف، خستگی، سرگیجه
- تغییرات خلقی و رفتاری: اضطراب، تحریک‌پذیری، گیجی، توهم، بدخلقی، افکار خودکشی یا آسیب به خود
- خونریزی معده: مدفوع سیاه یا خونی، استفراغ خونی یا دارای مواد تیره شبیه تفاله قهوه
- تورم در ناحیه مچ پا، دست‌ها یا پاها
عوارضی که معمولاً نیاز به مراقبت پزشکی فوری ندارند، اما در صورت تداوم باید به پزشک اطلاع داده شوند:
- آکنه
- احساس خستگی و ضعف عمومی
- سردرد
- افزایش اشتها
- حالت تهوع
- بی‌خوابی
- افزایش وزن
این فهرست شامل تمامی عوارض احتمالی نیست. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول، با پزشک خود مشورت کنید. برای گزارش عوارض جانبی می‌توانید با سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) از طریق شماره ۱-۸۰۰-FDA-1088 تماس بگیرید.
شرایط نگهداری آمپول پردنیزولون
این دارو در بیمارستان یا کلینیک تزریق می‌شود و نیازی به نگهداری آن در منزل نیست.
توجه:
این راهنما به‌صورت خلاصه ارائه شده و ممکن است تمام اطلاعات ضروری را شامل نشود. در صورت داشتن هرگونه پرسش درباره این دارو، با پزشک، داروساز یا تیم درمانی خود مشورت کنید.
سوالات متداول
منبع : clevelandclinic
